کتابخانه ها؛ جایی که واقعیت و خیال یکدیگر را دیدار می نمایند
به گزارش سرگرمی های محبوب به نقل از تور، کتابخانه ها جادویی هستند. آنها با قدرت جادویی خود نویسندگان را خلق می نمایند تا آنها بتوانند داستان ها را خلق نمایند. در این مکان های دنیای واقعی در حقیقت دنیایی از فانتزی و خیال نهفته است که هر نویسنده ای در آن متولد می گردد. شاید این جمله برای شما ساده باشد ولی من باید بگویم که تجربه چندین ساله من از حضور در این مکان ثابت نموده است که این مکان ها محل دیدار واقعیت و خیال برای انسان هاست.
این جملات را ریچل آیرز کتابدار و نویسنده برای انتشارات تور نوشته است که بیشتر فعالیتش در چاپ کتاب های فانتزی و علمی تخیلی است. انتشارات تور بارها با چاپ کتاب های پیروز در ژانر علمی تخیلی و فانتزی توانسته نویسندگان بزرگی در این حوزه به جهانی ادبیات معرفی کند. ریچل در یادداشت خود برای این انتشارات می نویسد سال ها حضور من در کتابخانه به من ثابت نموده است که این مکان ها تنها و صرفاً برای نگهداری کتاب نیست چون در این مکان ها نویسندگان آینده متولد می شوند.
این کتابدار اهل آلاسکا می نویسد: در کتابخانه ها بچه ها و نوجوانان با کتاب آشنا می شوند و وقتی بزرگتر می شوند با مطالب و محتواهای آنها آشنا شده و به تدریج به سمت نویسنده شدن پیش می فرایند. شما کدام نویسنده را سراغ دارید که اولین حضورش در کتابخانه را با جملات و کلمات ساده یاد نموده باشد. همه آنها خاطرات شیرینی از این مکان دارند و همه می دانند که نویسندگی خود را مدیون کتاب ها و بیشتر از آن کتابخانه ها هستند.
کتاب خانه ها جایی خیال انگیزند و نوجوان ها می توانند از بین قفسه های آن راهی به جهان های عجیب پیدا نمایند. اینجا مرکزی برای گفت وگوی کتاب ها با یکدیگر هستند. شاید این جمله در جهانی واقعی کمی عجیب باشد ولی وقتی این جمله قابل درک است که شخصی به دنبال کتاب مورد علاقه خود یک دو جین کتاب و عنوان و عکس روی جلد را ورق بزند و از آنها لذت ببرد. خیلی پیش آمده که کسانی به کتابخانه آمده تا یک کتاب قرض بگیرند و با چند کتاب به خانه رفته اند. در حقیقت کتاب ها یکدیگر را تشویق می نمایند و این همان دیدار جهانی واقعی و خیال است.
ریچل در ادامه یادداشت خود به داستان های فانتزی نیز اشاره می نماید که چگونه از مکان کتابخانه ها با عنوان جادو یاد می نمایند. در واقع بیشتر نویسندگان در رمان های خود داستان های بسیاری در خصوص این مکان نوشته و هنوز این مکان الهام بخش بسیاری از نویسندگان معاصر است. در بسیاری از داستان ها و فیلم های سینمایی به خوبی نویسندگان از این مکان های کاملاً واقعی و معمولی جهانیی خیالی می سازند و گویی کتاب ها همگی داستان های خود را برای این نویسندگان تعریف می نمایند.
هاروکی موراکامی در رمان کافکا در کرانه درباره کتابخانه نوشته است: فقط می نشینی و هر چه دلت خواست می خوانی. همواره بعد از مدرسه سوار دوچرخه می رفتم کتابخانه عمومی محل. حتی در تعطیلات می توانستید آنجا پیدایم کنید. هر چه دم دستم می آمد می بلعیدم. از رمان گرفته تا زندگی نامه و تاریخ. وقتی همه کتاب های بچه ها را خواندم رفتم سراغ قسمت عمومی و کتابهای بزرگسالان. شاید خیلی وقت ها چیز چندانی از آنها دستگیرم نشد.
تصورش را بکنید پسربچه ای که دلش نمی خواهد به خانه برود، چندان جایی برای رفتن ندارد. کافی شاپ ها و سینماها برایش دور از دسترس است. پس می ماند فقط کتابخانه ها و چه قدر خوب جایی هستند این ها نه ورودیه ای در کار است و نه کسی از کوره در می رود و به خودش دردسر می دهد که ببیند چرا پسر جوانی وارد چنین جایی می گردد. فقط می نشینی و هر چه دلت خواست می خوانی.
منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران