زردِ نخودی، سبزِ کشمشی را می شناسید؟
به گزارش سرگرمی های محبوب، به گزارش خبرنگار خبرنگاران (ایبنا)، وقتی کتاب را ورق می زدم اولین چیزی که به ذهنم رسید این بود که چقدر دوست دارم باز هم بنشینم پای داستان هایی که مادربزرگ یا پدربزرگ برایم تعریف می کردند؛ داستانی که شخصیت اصلی به تنهایی آغاز می نماید به جلو رفتن در قصه و می خواهد همه را نجات بدهد؛ اما در جایی از قصه کارش گیر می نماید و احتیاج دارد یکی کمکش کند. اینجا حتما مادربزرگ و پدربزرگ به ما راز بزرگی را می گویند؛ اینکه به تنهایی قرار نیست چیزی را پیش ببریم، با بقیه یاد می گیریم و قوی تر می شویم. همین ویژگی هاست که داستان و شعر را برای بچه ها دلنشین تر می نماید. بچه ها شعر را دوست دارند، داستان را دوست دارند؛ حتی اگر واقعی نباشد باز هم می خواهند بشنوند و یاد بگیرند؛ اما در این میان نمایش نامه ها هم به این لیست اضافه شده اند: نمایش نامه های مجذوب کننده کودک.
نمایشنامه زردِ نخودی، سبزِ کشمشی اثر نجمه قاسم زاده عقیانی از مجموعه نمایشنامه کودک امروز است که انتشارات کانون پرورش فکری بچه ها و نوجوانان با تصویرگری حدیثه قربان منتشر نموده است.
13 شخصیت نمایشنامه در این کتاب، در ارتباط با یکدیگر ویژگی های شخصیتی خود را نشان می دهند و معرفی نماینده هم هستند. دیالوگ های این نمایش نامه هدفمند نوشته شده اند؛ چرا که هر شخصیت، از دیالوگ ها هم برای معرفی خود استفاده می نماید و هم با آن، یک ویژگی اخلاقی بارزش را به ما نشان می دهد. مثلا سبز کشمشی هر بار که مقابل یکی از شخصیت ها قرار می گیرد به یکی از ویژگی های خود اشاره می نماید که دیگران او را با آن بشناسند یا ما از گفت وگوی بین خاله پیرزن و مشتی حسن پی به آرزویی که او در دل دارد می بریم.
گفت وگوی بین شخصیت ها به ما نشان می دهد هر کدام شان از چه چیزی می ترسند و باید از چه راهی بروند تا بتوانند بر ترس خود غلبه نمایند. شاید برای ما ساده بود که حدس بزنیم سبز کشمشی در راه خود دچار موانعی می گردد و این موانع به مخاطب یاری می نمایند همراه شخصیت اصلی پیش برود؛ البته برای هر مانعی هم دلیلی وجود دارد.
در این نمایش نامه کودک، نویسنده به ما نشان می دهد که چگونه هر شخصیتی در مواجهه با اتفاقات مختلف، دچار تحول می گردد. بعضی از این تحولات هم پیرو موضوع اصلی داستان رخ می دهند.
سبز کشمشی در آغاز نمایشنامه با هیجان می خواهد مادرش را ترک کند تا به سوی پدرش برود؛ اما همین مورد او را به مسیر دیگری می برد. برادر او زرد نخودی سنجیده تر عمل می نماید. او هم می داند که در راه خود حتما موانعی وجود دارد؛ ولی فکر می نماید و یاری می گیرد.
نمایشنامه در 11 صحنه روایت شده است. قبل از آغاز و انتها هر صحنه، ویژگی هایی از فضای صحنه به ما داده می گردد تا بتوانیم در صورت اجرای آن، صحنه ها را مطابق با نمایش نامه درآوریم. اگر صحنه در توصیف خاله پیرزن و مشتی حسن باشد توصیفات بیشتر است یا در صحنه های انتهای که به اوج داستان می رسیم بیشتر درگیر توصیف رفتار شخصیت ها و احساسات آنها و صحنه رویداد می شویم. ترجیح نویسنده بر این بوده است.
دیالوگ های این نمایش نامه، کوتاه و ساده و به زبان محاوره نوشته شده اند و در کنار آن، از شعر و کنایه نیز استفاده شده است. دیالوگ ها داستان را پیش می برند و چیز اضافه ای در متن نمایش گفته نمی گردد. هر چیزی به میزان ای است که ما را در مسیر داستان قرار دهد.
اطلاعاتی که قرار است بدانیم یا به طور مستقیم به وسیله گفت وگوها به ما نشان داده می شوند یا با نشان دادن موقعیت هایی که شخصیت ها در آن قرار می گیرند. کشمکش بین شخصیت اصلی و شرور داستان در نهایت به نفع مضمون کلی داستان تمام می گردد؛ انگار که آرزوی خاله پیرزن برای داشتن فرزند به نفع همه است؛ چون دیگران نیز از آن بهره مند می شوند. انتها داستان هر چند غافلگیرنماینده است؛ اما برای کلیت داستان راضی نماینده به نظر می آید . کتاب برای گروه سنی ج و در 112 صفحه نوشته شده است.
اما این نمایش نامه چه داستانی دارد؟
زردِ نخودی سبزِ کشمشی داستان دختری انگورزاد است که بعد از بافتن هزارویکمین عروسک به وسیله خاله پیرزن پا به این جهان می گذارد و از همان اول می خواهد با قبول مسئولیت، خودی نشان دهد و به خاله پیرزن بفهماند دیگر غصه دختر نداشتن را نخورد. او قبول می نماید ظرف غذا را به پدرش مشتی حسن برساند؛ اما این کار آسانی نیست.
در بخشی از متن نمایش نامه می خوانیم:
صحنه اول- حیاط خانه خاله پیرزن و مشتی حسن، صبح
صحنه تاریک است. صدای آوازخواندن خاله پیرزن می آید.
خاله پیرزن: رنگین کمون بارون کن
بارون بی پایون کن
گندم به زیر خاکه
از تشنگی هلاکه
گل های سرخ لاله
از تشنگی می ناله
رنگین کمون بیابیا
با ابرای سیاسیا
بارون بیا جرجر
تو ناودونا شرشر
تا زمینا آب بخوره
تا گندما تاب بخوره
منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران