گاز خنده می تواند نشانه ای از زندگی در فضا باشد! - سرگرمی های محبوب

به گزارش سرگرمی های محبوب، برای اختر زیست شناسان یک پرسش در میان بسیاری از انسان ها وجود دارد: آیا حیاتی فراتر از سیاره ما (زمین) وجود دارد؟ در حالی که ما به طور مستقیم حیات بیگانه را مشاهده نکرده ایم دانشمندان در جستجوی آب، مواد آلی، فناوری، یا مواد معدنی و گاز های جوی خاص بوده اند تا درک کنند که آیا نشانه هایی از حیات گذشته یا حال در فضا وجود داشته و دارد که از طریق آن بتوان درک کرد امکان حیات در آینده نیز وجود خواهد داشت یا خیر.

به گزارش سرگرمی های محبوب به نقل از تی آر تی، با این وجود، تقریبا همه این شاخص ها که امضا های زیستی نامیده می شوند محدود به حیاتی هستند که ما می شناسیم. تنها نقطه مرجع ما سیاره زمین است. بنابراین، ما با جستجوی شرایط مشابه زمین در پی حیات در فضا هستیم.

پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید به همراه دانشمندانی از مرکز پرواز فضایی گادرد ناسا و سایر موسسات اشاره کرده اند که اکسید نیتروژن (N2O) به عنوان یک گاز بالقوه با امضای زیستی از رادار خارج شده است، زیرا غلظت آن در حال حاضر در جو زمین کم است.

ادی شویترمن اختر زیست شناس و نویسنده اصلی مقاله مرتبط با این پژوهش می گوید: تفکر زیادی در مورد اکسیژن و متان به عنوان امضا های زیستی مطرح شده است. پژوهشگران کم تری به طور جدی به اکسید نیتروژن فکر کرده اند که ما فکر می کنیم اقدامی اشتباه بوده است.

اکسید نیتروژن که اغلب به عنوان گاز خنده شناخته می شود یکی از اجزای جو زمین است که می تواند نشانه قابل قبولی از وجود حیات در سیارات فراخورشیدی یا سیارات خارج از منظومه شمسی باشد.

فراوانی و قابلیت تشخیص

یکی از دغدغه های پیرامون در نظر گرفتن اکسید نیتروژن به عنوان یک گاز با امضای زیستی آن است که تشخیص آن از زمین با فناوری فعلی سخت است. در ارتباط مستقیم با کمبود این گاز در جو کنونی زمین این دغدغه باعث شد که گاز اکسید نیتروژن سال ها برای پژوهش های علمی بی اهمیت قلمداد شود.

با این وجود، شویترمن می گوید:این نتیجه گیری دوره هایی از تاریخ زمین را در نظر نمی گیرد که شرایط اقیانوس ها اجازه انتشار بیولوژیکی مقادیر بسیار بیش تری از اکسید نیتروژن را فراهم می ساخت و پس از آن گاز وارد جو می شد.

شرایط در آن دوره ها ممکن است بازتاب دهنده جایی باشد که یک سیاره فراخورشیدی امروزی در آن قرار گرفته است. علاوه بر این، در خارج از منظومه شمسی ستارگانی مانند کوتوله های نوع K و M وجود دارند که طیف نوری تولید می کنند که در مقایسه با خورشید نمی تواند به طور موثر مولکول اکسید نیتروژن را تجزیه کند.

بنابراین، پژوهشگران نتیجه می گیرند که اکسید نیتروژن را در مقادیر قابل تشخیص در برخی از سیارات فراخورشیدی که دارای حیات هستند می توان یافت. با توجه به این که انتظار می رود تلسکوپ فضایی جیمز وب داده های مربوط به جو سیارات زمین مانندی را که به دور ستاره کوتوله قرمز تراپیست 1 می چرخند جمع آوری کند پژوهشگران اشاره می کنند که یکی از گاز های امضای زیستی که تلسکوپ جیمز وب باید برای آن اسکن انجام دهد اکسید نیتروژن است.

شویترمن می گوید: ما می خواستیم این ایده را مطرح کنیم تا نشان دهیم که می توانیم در پی پیدا کردن گاز های با امضای زیستی باشیم و دلیلی ندارد که این تلاش کنار گذاشته شود.

این تیم پژوهشی حتی مشخص کردند که چه اندازه از گاز اکسید نیتروژن از طریق حیات در سیاره ای شبیه زمین تولید می شود و با مدل سازی آن که به دور انواع مختلف ستارگان می چرخد تخمین زدند که جو سیاره چه اندازه اکسید نیتروژن دارد.

شویترمن می گوید:در یک منظومه ستاره ای مانند تراپیست -1 نزدیک ترین و بهترین سیستم برای رصد اتمسفر سیارات سنگی شما به طور بالقوه می توانید اکسید نیتروژن را در سطوحی قابل مقایسه با دی اکسید کربن یا متان شناسایی کنید.