5 انگل ترسناک که قابلیت کنترل مغز قربانی را دارند! - سرگرمی های محبوب

به گزارش سرگرمی های محبوب، اگر اهل فیلم یا داستان های علمی تخیلی باشید، احتمالا نام زامبی را شنیده اید! زامبی ها را می توان به نوعی، انسان های مرده متحرک در نظر گرفت که وجود خارجی ندارند؛ در عین حال جالب است بدانید که بعضی از انگل ها کم و بیش می توانند چنین موجوداتی را پدید آورند و میزبان خود را به مردگان متحرک تبدیل نمایند! درواقع این استادان کنترل مغز، می توانند درون میزبان خود را دستکاری نمایند و کاری نمایند که قربانی یکسری روش های خود تخریبی به نفع انگل را انجام دهد! به طور کلی این نوع استراتژی از نظر بسیاری از متخصصین این حوزه کارساز است و حشره شناسان زیادی اعتقاد دارند، انگلی که می تواند رفتار میزبان خود را تغییر دهد و با انجام این کار بقای خود را بهبود ببخشد، یکی از گزینه های مجذوب کننده برای انتخاب طبیعی است.

در این مقاله قصد داریم شما را با 5 انگل ترسناک که قابلیت کنترل مغز قربانی را دارند، آشنا کنیم، پس اگر جرات دارید، به خواندن ادامه دهید!

1. زنبوری که با مواد شیمیایی کنترل مغز قربانی را به دست می گیرد!

اولین مورد یک نوع زنبور ماده به نام زنبور بی عسل کاستاریکایی Hymenoepimecis argyraphaga است که علاقه ی شدیدی به گذاشتن تخم های خود درون شکم عنکبوت های بدشانسی به نام Plesiometa argyra دارد! پس از این کار به وسیله زنبور ماده، لارو او پس از چند هفته زندگی در بدن میزبان، ماده ای شیمیایی به عنکبوت تزریق می نماید تا عنکبوت بخت برگشته را وادار به ساخت نوع نوی از تار (متفاوت با آنچه عنکبوت قبلا می تنید!) کند.

اما دلیل این کار چیست؟

درواقع با وجود چنین شبکه نوی، پیله های لارو زنبور بی عسل پس از کشتن و خوردن عنکبوت، می توانند در نهایت آرامش و امنیت از تار نو آویزان شوند تا پس از طی دوران طفولیت به عنوان زنبور بی عسلیِ بالغ و سلامت، ادامه حیات دهند و جان عنکبوت های بخت برگشته دیگری را بگیرد!

2. سوسک های زامبی

هنگامی که یک نوع زنبور ماده به نام Jewel Wasp آماده فراوری مثل شود، ترجیح می دهد مهدکودکی سوسکی که به خوبی به لاروهایش خدمت رسانی می نماید را پیدا کند. به همین خاطر هم با تماشا اولین سوسک مناسب، ابتدا سمی به او تزریق می نماید که پاهای جلویی موجود بی چاره را فلج کند، سپس زنبور ضربه ای به سر سوسک می زند. به همین دلیل حشره شناسان اذعان دارند که این سم ناحیه خاصی از مغز سوسک را که مسئول شروع حرکت است، هدف قرار می دهد. در چنین حالتی سوسک توانایی حرکت به میل خود را از دست می دهد و زنبور بی عسل ماده او را به سمت لانه ای که تخم های خود را در آن گذاشته است، راهنمایی می نماید! در این حالت لاروهای زنبور به آرامی از سوسک تغذیه می نمایند و در حدود یک ماه بعد به صورت بالغ از لانه خارج می شوند.

3. کرم های کنترل نماینده مغز مورچه

لانست لیور فلوک lancet liver fluke نوعی کرم پهن بالغِ در کبد پستاندارانی مانند گاو است که تخم های آن به وسیله مدفوع میزبان دفع می شود، پس از این اتفاق تخم ها به وسیله حلزون ها خورده می شود. با بیرون آمدن کرم های کوچک از تخم در درون بدن میزبان، حلزون کیسه های محافظی را در اطراف انگل ها ایجاد می نماید و سپس آن ها را به صورت گلوله های مخاطی به بیرون می اندازد.

بعد از مرحله بیرون آمدن از بدن حلزون، این گلوله های حاوی کرم لیور فلوک، به وسیله مورچه ها مصرف می شوند. قسمت ترسناک ماجرا اینجاست که هنگامی که این کرم ها راه خود را به مغز مورچه پیدا می نمایند، مورچه را به سمت نوک یک تیغه علف راهنمایی می نمایند (مانند عکس شاخص این مقاله) و کاری می نمایند که مورچه بی حرکت در آنجا بنشیند! در چنین حالتی به احتمال زیاد به وسیله یک پستاندار در حال چِرا، خورده می شود. به این ترتیب، کرم لیور فلوک چرخه زندگی خود را کامل می نماید.

4. پایکوبیِ مرگِ ماهی کشنده

انگلی به نام Euhaplorchis californiensis چرخه زندگی خود از درون حلزون شاخ دار و با جست جوی ماهی کشنده (killifish) در اعماق اقیانوس شروع می نماید، درواقع کاری که این انگل انجام می دهد این است که به آبشش چنین ماهی ای می چسبد و سپس به مغز آن راه می یابد! اما این خاتمه کار نیست. به طور کلی این انگل به منظور فراوری مثل احتیاج دارد تا به داخل روده پرنده آبی وارد شود؛ بنابراین در داخل مغز ماهی کشنده مواد شیمیایی ای آزاد می نماید که عاملی برای پرش، رفتارهای بی نظم و شنای تند موجود بخت برگشته است!

جالب است بدانید طی مطالعات محققان دانشگاه کالیفرنیا این انگل باعث کاهش اندازه سروتونین و افزایش سطح دوپامین در مغز ماهی می شود. بنابراین چنین تغییر شیمیایی ای در مغز ماهی کشنده، او را وادار به شنای پرشی و رفتاهای تهاجمی تر می نماید. مسلما چنین حرکاتی می تواند توجه پرندگان را به ماهی جلب کند و ماهی خورده شود. با این اتفاق انگل Euhaplorchis californiensis، در بدن پرنده جفت گیری می نماید و تخم های آن به وسیله مدفوع پرنده، خارج و در آب رها می شود تا به وسیله حلزون های شاخ دار بعدی خورده شود و چرخه از نو شروع شود!

5. جیرجیرک هایی که خودکشی می نمایند!

کرم مویی Hairworms از آن دسته موجوداتی است که برای فراوری مثل احتیاج به زیستگاهی آبی دارد به همین خاطر هم تصمیم می گیرد از حشرات خشکی همانند جیرجیرک استفاده کند تا به هدف خود برسد، اما چطور به وسیله خشکی به آب می رسد؟ پاسخ به این سوال به وسیله محققانِ مرکز ملی فرانسه de la Recherche Scientifique اجرا شده است.

داستان از این قرار است که کرم های مویی می توانند مواد شیمیایی خاصی به منظور کنترل مغز فراوری نمایند که عاملی برای حرکت میزبان (جیرجیرک) به سمت نور است. جالب است بدانید از آنجایی که سطح شفاف برکه یا دریاچه همیشه منعکس نماینده نور ماه است، اغلب جیرجیرک های آلوده به سمت دریاچه ها و نهرها حرکت می نمایند. پس از آن جیرجیرک دست به خودکشی می زند و با حرکتی درام خود را در آب غرق می نماید، در چنین حالتی کرم مویی از بدن قربانی بیرون می آید و آماده یافتن قربانی بعدی خود می شود!

منبع: National Geographic